طراحی اکولوژیک پارک های جنگلی (مطالعة موردی: پارک جنگلی شهید بهشتی بروجرد)

منظر شهری با شتاب در حال تجربه تغییر و تحول است که طی آن تمامی عرصه های محیط شهری از لحاظ اکولوژیک تحت فشارقرار می گیرند. این فرایند در بسیاری از شهرها، منظر شهری را تبدیل به منظری عاری از ارزش ها و عملکرد اکولوژیک کرده است. فقدان رویکردهای اکولوژیک در برنامه ریزی و طراحی، پایداری شبکة اکولوژیک شهری را دچار اختلال کرده و به همین دلیل نیز ساختار و کارکردهای اکولوژیک شهری با اشکال مواجه شده و پایداری آنها در معرض تهدید جدی است. از این رو استفاده و بسط چارچوب طراحی اکولوژیک در برنامه ریزی و طراحی منظر شهری الزامی انکارناپذیر و اجتناب ناپذیر است. چارچوبی که بتواند استقرار و حفاظت و حمایت از ساختار و شبکه اکوژیک را در بستر شهری تسهیل سازد. در صورت استقرار رویکرد اکولوژیک در برخورد با جنگل های شهری به عنوان مصادیقی از ساختارهای اکولوژیک می تواند نتایج مثبتی را محیط های شهری به دنبال آورد. در این تحقیق تلاش شده است با استفاده از روش طراحی اکولوژیک ابتدا بنیان مناسب برای شناخت و تحلیل فراهم و سپس بر مبنای اصول طراحی اکولوژیک اقدام به طراحی پارک جنگلی شهید بهشتی بروجرد شود. بر این پایه باید الگویی برای طراحی اکولوژیک پارک های جنگلی فراهم آید. به گونه ای که منجر به تقویت و احیای فرایندهای اکولوژیک در مقیاس های متفاوت شده و با نزدیکی به ساختار طبیعی خود، در ارتباط با سایر لکه های سبز شهری در قالب دالان های طبیعی و مصنوع بتواند به عنوان سیستم حمایت کننده پایداری شهری عمل کند.